
Ο πανίσχυρος mentalist αποκαλύπτει σκοτεινές πτυχές της ζωής του, αναπολεί τις «συγκρούσεις» με τον Μάικλ Τζάκσον, θυμάται το «λυγισμένο κουταλάκι» του Έλβις και εξηγεί πώς ο Τζον Λένον τον γλίτωσε από τη βουλιμία της δόξας και η Γιόκο Όνο από τη φθορά της εξουσίας. Μίλησε για τα πάντα ανέκφραστος, εκτός από τα παιδικά του χρόνια στην Κύπρο.
Πολύς κόσμος μιλάει για το show σου αυτές τις μέρες στην Ελλάδα...
Οι τηλεθεάσεις ήταν πάρα πολύ υψηλές, όλοι μας εντυπωσιαστήκαμε. Τα νούμερά μας ήταν μεγαλύτερα και από αγώνα ποδοσφαίρου. Ακόμη και ο ιδιοκτήτης του σταθμού, ο κ. Κυριακού, μου είπε «Ούρι, είναι καταπληκτικό αυτό που συμβαίνει». Υπάρχουν βεβαίως κι εκείνοι που κριτικάρουν αρνητικά, που λένε ότι το νούμερο με τις κρεμάλες δεν έπρεπε να βγει στον αέρα, άλλοι που ψάχνουν να δουν αν είναι αλήθεια ή τρικ. Είναι ωστόσο σημαντικό να μιλάει τόσος κόσμος για τη δουλειά σου. Ο Όσκαρ Ουάιλντ έναν αιώνα πριν είχε πει κάτι σημαντικό: «Υπάρχει μόνο ένα πράγμα χειρότερο από το να μιλούν άσχημα για σένα κι αυτό είναι να μη μιλάνε για σένα».
Σύμφωνα με τον τίτλο της εκπομπής αναζητάς το διάδοχό σου μέσα από αυτή. Επομένως τι πραγματικά είσαι; Mentalist ή entertainer;
Πολύ καλή ερώτηση. Εγώ, λοιπόν, είμαι mystifier, είμαι «γητευτής». Εγώ «μπερδεύω» τους θεατές. Τους καταπλήσσω και δεν εξηγώ τον τρόπο με τον οποίο το κάνω. Λέω «κοίταξε αυτό, συγκεντρώσου εδώ» και... τότε συμβαίνουν περίεργα στα σπίτια των ανθρώπων. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι χιλιάδες, που τηλεφωνούν στο κανάλι και λένε, για παράδειγμα, ότι τα χαλασμένα τους ρολόγια άρχισαν να δουλεύουν λένε ψέματα; Οι Έλληνες λένε ψέματα; Όχι βέβαια. Ακόμη κι εγώ εκπλήσσομαι όταν τηλεφωνούν από όλα τα μέρη του κόσμου να πουν «εκπληκτικό, δούλεψε το ρολόι μου, λύγισε το κουτάλι μου...». Αυτό είναι αληθινό. Δεν μπορεί να είναι τρικ.
Σε τρόμαξε ποτέ αυτή η ιδιαίτερη δύναμη που έχεις;
Όχι. Το θεώρησα εξαρχής ευλογία, όχι κατάρα. Είμαι θρήσκος άνθρωπος, πιστεύω στον Θεό και προσεύχομαι κάθε μέρα.
Εκτός από τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, υπάρχει βεβαίως και ο κόσμος του Hollywood, ο οποίος λατρεύει εξίσου το ανεξήγητο...
Γι’ αυτό ήθελε να με γνωρίσει ο Έλβις Πρίσλεϊ! Ήθελε να δει ένα κουτάλι να λυγίζει και όταν συνέβη έμεινε έκπληκτος. Το κοιτούσε σαν μικρό παιδί... Του ζήτησα μάλιστα να μου υπογράψει ένα κουτάλι, το οποίο κόλλησα στο αυτοκίνητό μου. Όλη μου η συλλογή σήμερα, 5.000 κουτάλια, βρίσκεται πάνω σε μία Cadillac! Η γνωριμία με τον Έλβις ήταν σημαντική για μένα, όπως ήταν και του Έλτον Τζον και του Τζον Λένον και... θα σου εξομολογηθώ κάτι. Εκείνα τα χρόνια του ’70 μου είχαν γίνει εμμονή η δόξα, η διασημότητα και το χρήμα. Είχα γίνει βουλιμικός. Μπορούσα να αποκτήσω τα πάντα και τα ήθελα όλα, μέχρι που έτρωγα κι έτρωγα και μετά ξερνούσα και ξαναέτρωγα. Ο John Lennon με σταμάτησε. Μου είπε «Μοιάζεις πια με σκελετό» και η Yoko Ono συμπλήρωσε: «Πήγαινε στην Ιαπωνία να βρεις την πνευματικότητά σου». Είχα ακούσει τη λέξη αυτή, αλλά δεν ήξερα τι είναι... Πήρα λοιπόν τα δύο παιδιά μου, τη γυναίκα μου, τον αδελφό της και τη μάνα μου και πετάξαμε για Ιαπωνία. Τα άφησα όλα πίσω μου. Άφησα τα σπίτια μου στην Αμερική για να αγοράσω ένα φορτηγάκι, να ταξιδέψω ως το Fuji, να μπω σε ένα δάσος και να μείνω εκεί για ένα χρόνο.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται πολύ λογικό να είχατε τόσο στενή φιλία με τον Μάικλ Τζάκσον...
Έτσι είναι. Όταν πήγα να τον δω για πρώτη φορά από κοντά, έλεγα μέσα μου «Ποπό, τι θα αντικρίσω τώρα; Ένα τέρας, έναν άνθρωπο παραμορφωμένο από τις πλαστικές». Βρισκόμουν στη σουίτα του στη Νέα Υόρκη και όταν βγήκε από το μπάνιο, χωρίς να φοράει πουκάμισο, με τα μαλλιά τραβηγμένα πίσω και δίχως make-up σκέφτηκα πως αυτός ο άνθρωπος ήταν πραγματικά τόσο λαμπερός!
Γιατί δεν ξέρουμε τίποτε για την προσωπική σου ζωή; Προστατεύεις τους οικείους σου;
(Φωνάζει τη γυναίκα του και εκείνη μπαίνει στο δωμάτιο χαμογελώντας.) Χάνα, με ρωτάει γιατί δεν ξέρει ο κόσμος κάτι για την οικογένειά μου! Να πω την αλήθεια λοιπόν, με τη Χάνα είμαστε μαζί σχεδόν σαράντα χρόνια και έχουμε δύο υπέροχα παιδιά, τα οποία έρχονται τις επόμενες μέρες στην Αθήνα και επιτέλους θα βρεθούμε όλοι μαζί στο ίδιο μέρος, καθότι ο Ντάνιελ ζει στο Σαν Φρανσίσκο, η Νάταλι μένει στο Λος Άντζελες κι εμείς ταξιδεύουμε συνέχεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου